Catalogue Entry: THEM00249
Sermon 6: Acts XIV. v. 15, &c
[1] Chap. 17. v. 2.
[2] Psal. 19.1.
[3] Jer. 51.15.
[4] Psal. 148.5
[5] 147.8.
[6] 65.2.
[7] Lucret. 5. Præterea cœli rationes ordine certo, Et varia annorum cernebant tempora verti: & lib. 6. Nam bene qui didicere Deos securum agere ævum, Si tamen interea mirantur, &c. Cic. de Nat. Deor. lib. 2. Quis hunc hominem dixerit, qui cum tam certos cœli motus, tam ratos astrorum ordines, &c. Plutarch. de plac, phil. 1.6. Θεου γὰρ ἔννοιαν ἔχον ἀπὸ τὼν φαινομένων ἀστέρων, ὁρωντες τούτους μεγάλης συμφωνίας ὄντας αἰτίους, καὶ τετοιγμένας ἡμέραντε καὶ νύκτα, χειμωνά τε καὶ θέρος, ἀνατολάς τε καὶ δυσμάς.
[8] Ver. 8.
[9] Ver. 17.
[10] Ver 9.
[11] Luke 18.42.
[12] 8.48
[13] Matt. 13.58.
[14] Mark 6.5.
[15] Vanini Dial. p. 439.
[16] Τουτο δὲ καὶ ἐν κοινη συνηθεία φυλαττόμενον ἴδοι τις ἄν. So δύναμαι is volo, Acts 4.20. John 7.7. and θέλω is possum. Vid. Budæ Comm. L. Gr.
[17] See John ch. 9. and Matt. 16.14.
[18] Luke 23.8
[19] Mark 8.12.
[20] Matt. 17.15. 15. 22.
[21] Luke 8.4.
[22] Luke 22.51.
[23] Τινὲς δὲ ἄνδρες, c. 17. v. 34.
[24] Cicero pro Flacco. Adsunt Athenienses, unde humanitas, doctrina, religio, fruges, jura leges ortæ atque in omnes terras distributæ putantur. Isoc. Paneg. Diod. Sic. 13.
[25] See John 21. 25. and 2 Cor. 12. 12.
[26] Ver. 11.
[27] Eunapius, cap. 2.
[28] Ver. 14.
[29] Ἀλλ᾽ ὁυκ ἠν τουτο ούδέπω δήλον, τη γαρ οἰκεία φωνὴ ἐφθέγγοντο διὰ τουτο ὀυδὲν ἀυτοἴς ἔλεγον, ἐπειδὴ δὲ ἐιδον τὰ στεμματα, τότε ἐξελθόντες διέ᾽ρρ῾όηξαν τὰ ἰμάτια ἀυτων. Chrys. ad loc.
[30] Ephorus apud Strab. lib. 14.
[31] Steph. voce Δέρβη.
[32] 1 Cor. 14.18.
[33] Acts 2.
[34] Ver. 7.
[35] Ver. 15.
[36] Ver. 15.
[37] Οὐξύλινον, ὀυ δὲ λὶθινον, ἀλλ᾽ ἀληθινόν. Athenæus, 6, 15.
[38] Ὠδε δέ τις είπεσκεν ἰ δὼν ἐς πλησίον ἀλλον
[39] Ver. 15.
[40] Mortales sumus similes vobis homines.
So Εἴτι πὰθω, If I die, a common Expression in Gr. Writers.[41] Αι γαρ ἐγὼν ως Εἰτα ἀθάνατος καὶ ἀγήξαος ἤματα πάντα. Hom.
[42] See Acts 4.27. 14.5. 26.17. Gal. 2.14.
[43] Acts 17.30.
[44] ὐπεριδών
[45] בד עבד הוא לחון טבתא מן שמיא ומחות מטרא. So that they read ἀγαθ. ἐξ ὀυρανου, καὶ ύετὸν δ: Horat. Nec siquid mirifaciat natura, Deos id Tristes ex alto cœli demittere tecto.
[46] Serm. III.
[47] Horat. Carm. 1. 12.
[48] Serm. II.
[49] Serm. VII.
[50] Lucret. lib. 1.